براى مسافر روزه گرفتن جایز نیست، و تفصیل مسئله، در این چند صورت است:
۱ ـ در صورتى که مسافر پیش از ظهر سفر کند، و پیش از ظهر به وطنش یا محل اقامتش بر نگردد، باید روزه آن روز را بخورد.
۲ ـ در صورتى که بعد از ظهر مسافرت کند، باید روزه آن روز خود را تمام کند.
۳ ـ در صورتى که مسافر پیش از ظهر از سفر برگردد، و به خانه یا محلّ اقامت خود برسد، اگر قبلا در سفر افطار کرده باشد، روزه نیست، و در منزل خود هم مى تواند بقیه آن روز را غذا بخورد، ولى بعد از ماه رمضان به جاى این روزى که خورده است یک روز قضا مى گیرد، و در صورتى که در سفر کارى که روزه را باطل کند انجام نداده باشد، واجب است روزه را بگیرد و جزء روزه ماه رمضان حساب مى شود.
۴ ـ در صورتى که مسافر بعد از ظهر از سفر باز گردد، باید روزه را بخورد، و پس از ماه یک روز به جاى آن روزه بگیرد.
۵ ـ مسافر در صورتى مى تواند در سفر روزه را بخورد که شرائط قصر در سفرش تمام باشد، همانگونه که در جزوه نماز یادآورى کرده ایم.
۶ ـ در احکام گذشته محل اقامت ده روزه با وطن فرقى ندارد.
دیدگاهتان را بنویسید