گذری بر سریالهای نوروزی ۸۹

یادمه حدود ۱۴ ۱۵ سالگیم مهران مدیری دائم النقش بود تو طنزهای ۹۰ شبی و گاهی N   شبی . همون موقع ها اینقدر این عزیز دل تکراری شده بود که از تحمل همه تا حدی خارج شده بود . (پلاک ۱۴ ، ببخشید شما … ) . تیمی روتین و خسته کننده که واقعا برای همه شده بود عذاب الهی.

گذشت تا پاورچین به شبکه تهران اومد . ۲۰ قسمت اول ( که ایده ی برره و نخود و جواد رضویان و شقایق دهقان و .. در کار نبود) مهران مدیری همون مهران مدیری تکراری و خسته کننده شده بود . اما بعد از اون با یک ایده ی عالی ورق به کلی برگشت . از شبکه تهران به مرور شبکه های استانی وقت هم با تاخیر این سریال رو پوشش دادن.

بعد از اون هم نقطه چین و برره و باغ مظفر  و مرد هزار و دو هزار چهره .

نکته ای که از قسمت اول حرفم میخواستم در بیارم این بود که یک ایده مسیر سلیقه ی مردم رو به کلی عوض کرد .

سریالهای طنز زیادی تا حالا برای تلویوزیون ساخته شده .

از رامبد جوانیش بگیر که مسافران رو ساخت تا جواد رضویان که چهار خونه رو ساخت . از سریالی در پیت مثل باغچه مینو ساخته شد تا سریال فاخر و پر از نکات روز سیاسی مثل کاکتوس.

از این چند نفر تا زیر آسمون این شهر   ها . و….

سریالهای نوروزی  چند سالی بود که تحت شعاع محرم و صفر بودند و حال و هوای طنز و خنده رو نداشتند .

از پیارسال وقتی مجددا سریالهای نوروزی قرار شد طنز باشند سریالهایی مثل قرارگاه مسکونی ، مرد هزار چهره و دو هزار چهره ، پیامک از دیار باقی ، نشانی ، اشک ها و لبخند ها و ماه عسل از تلویزیون تو ۲ سال گذشته پخش شدند.

اما امسال نسبتا متفاوت بود . متفاوت به این خاطر که قرار بود مجموعه هایی قوی تر از گذشته روی کار بیاد .

به هر حال ۳ سریال در ۳ شبکه از ساعت ۲۱:۳۰ تا ۲۴ در ایام نوروز پخش شد .

تصمیم گرفته بودم تا سریالها رو کامل ندیدم راجبشون نظر ندم ، چون اعتقادم اینه که سریال های مناسبتی رو نمیشه بدون پوشش کامل قسمتها به طور منصفانه قضاوت کرد .

به ترتیب شبکه ها سریال ها رو مرتب کردم.
***

چار دیواری .

چیزی که تو این سریال من رو جذب کرد : بازی و ترکیب خوب خیری و نادر ( سعید آقا خانی و امیر جعفری) ، ریتم تند سریال ، کاتهای انتهایی سریال و ترغیب تماشاگر برای دیدن قسمت بعدی ، موسیقی کاملا همگون با شرایط و سکانسهای مختلف سریال

نکته ویژه : آتیلا پسیانی واقعا جالب از کار در اومده بود.

نکته منفی : قسمت آخر و سرهم بندی مجموعه.

در مجموع از نظر من موفق ترین سریال نوروز بود . کاملا حال و هوای عید و شادابیش رو داشت .

**********

زن بابا

چیزی که تو سریال من رو جذب کرد : هیچی!

نکته ی ویژه : بداهه گویی های صادقی و غفوریان و اون پیر زنه.

نکته منفی : خیلی معمولی بود . خیلی تکراری . من واقعا چیز جدیدی تو این سریال ندیدم که عطاران قبلا نمونه اشو انجام نداده باشه.

در مجموع ضعیفترین سریال نوروزی از نظر من این سریال بود .

*******

دارا و ندار.

قبل از اینکه راجب این بنویسم چندتا نکته هست که باید یادآور بشم.

۱-نمیدونم چرا راجب بعضی آدمها جبهه گیری خیلی سفت و سخت میشه . چرا باید نظر دهنده ها راجب ده نمکی یا دائما تمجید کنند یا دائما تحقیر. من جزو هیچ کدوم از این ۲ دسته نیستم.

۲-من خودم دوست دارم وقتی فیلم یا سریالی رو میبینم (نه غیر از بعد تفریحیش که حاضر نیستم چیزی جز خنده برام داشته باشه ) حرفی برای گفتن تو سریال یا فیلم وجود داشته باشه.

۳-موفقیت و یا عدم موفقیت یک مجموعه تنها به کارگردانی کار نیست و تمام زیر مجموعه رو شامل میشه.

خوب با این ۳ نکته بریم به سراغ دارا و ندار.

چیزی که تو سریال من رو جذب کرد : خانواده زبیح (علیرضا خمسه ) و حرفها و اتفاقاتی که تو این خانواده میوفتاد.به نظرم موقعیت بسیار خوبی برای زدن خیلی از حرفها بود . واقعا هم به خوبی تصویر شده بود .

نکته ی ویژه : نداشت .

نکته منفی : فیلمنامه ضعیف ، پرداخت ضعیف دارا ها ، تکرار فتحعلی اویسی و آب بندی بیش از اندازه .

در مجموع به نظر من این سریال اگر از تاریخ مناسبتی پخشش صرف نظر کنیم یک سریال متوسط رو به خوب بود.مشکل عمده ی این سریال این بود که ۲ سریال دیگه با طنزشون توقع طنزهای کلامی و موقعیتی رو دائما از این سریال هم طلب میکردند که خوب این سریال تو این مورد اصلا به جا کار نکرده بود. یعنی اگر این سریال تاریخی غیر از عید پخش میشد به نظرم در کنار سریالی مثل آسپزباشی به راحتی قابل تحمل میشد.