داستان زندگی ما

یاد باد آن روزگاران، یاد باد!
وقت خالی مان فراوان! یاد باد!
شور و سر گرمی ما “7سنگ” بود
“لِی لِی” و “بادبادک” خوش رنگ بود
روزی اما “منچ” و “پازل” کهنه شد
ناگهان “آتاری” و گیم “سِگا” در صحنه شد
هیچ یک از ما نمی دانست که
“آی پَد” آید به جای چرتکه!
درب های علم و دانش باز شد
زان پس “ME” جانشین “DOS” شد
تا که روزی “XP” آمد پدید
ذوق ها کردیم! ویندوز جدید!
آن زمان ما آشنا با “نت” شدیم
کلهم معتاد اینترنت شدیم!
هر کسی دارد برای خود بلاگ
“رز بلاگ”، “آفتاب بلاگ”، مهتاب بلاگ!
پیشکسوت هایمان “میهن بلاگ”
“پرشین”، “پارسی”، “بلاگفا” و “بلاگ” !
حال اما، فرق کرده روزگار
“گوشی لمسی” و یک انگشتِ دائم بی قرار!
“وی چت” و “واتس آپ” و “وایبر” وای وای!
هست زیر دست بچه “وای فای”!
“فیسبوک” و “تانگو” و “گوگل پلاس”
کرده ما را روز و شب در نت پلاس!
بحث ها علمی و جدی! گفتگو ها پر ثمر!
در نتیجه کسب نمره گشته یک شق القمر!
در عوض مانده کتب، زیبا، تمیز و پاک پاک
می کنند در کنج خانه نوش جان یک مشت خاک!
البته وبسایت هایی هست علمی و مفید
می کنم در طرفة العینی ز آنها بازید!
اوج فعالیتم در “افسران”
هست لایک لینک های دیگران!
هر چه می خواهی تو در “بازار” هست!
حال و روز چشم هایت زار هست!
گر بچرخانند یک روزی زبان
می کنند از دست تو هر دم فغان!
نصف شب تا صبح، صبح و ظهر و عصر
از برای دیدنت مادر پدر کردند نذر!
بار الها! “لایک” کن این زندگی!
خود جدامان کن ز این وابستگی!
نام بردم عیب ها را یک به یک
اندر احوالات قرن بیست و یک…!