خوب بعد از مدت خیلی طولانیییی (یعنی حدود ۲ سال) میرم سراغ فیلم چهارمی که از نظر من باید دید.
شاید همیشه تو فیلمهایی که میدیدم جای فیلم های معمایی و اکشن در کنارهم خیلی خالی میموند . فیلمهای معمایی به تنهایی و اکشن به تنهایی زیاد دیدم.
همیشه تو اکثر فیلمهای معمایی خواب یک گزینه خیلی خوب برای دیدن ادامه ی فیلمهاست ، مثلا پوآرو بیاد و از اول تا اخر توضیح بده که چیشد همچین شد.
یا تو اکشن نتونی پلک بزنی و دائما باید زد و خورد ببینی! نتیجه اینکه به هر حال ترکیب این ۲ میتونه جذاب باشه .
مدتها پیش این فیلم رو دیده بودم . خاطرات خوش رو باهاش داشتم . واقعا از دیدنش لذت میبردم . الان هم که میبینم همون تازگی قدیم رو داره.
فیلم مظنونین همیشگی (The Usual Suspects) سال ۹۵ ساخته شده و در اوج فیلمهای دهه ۹۰ قرار میگیره.
درکنار فیلمهایی مثل رستگاری شاوشنگ و فهرست شیندلر و داستان های عامه پسند این فیلم به خوبی خودش رو نشون میده و در کنار این فیلمها میشه به این فیلم هم لقب عالی رو داد.
اما جذابیت بیشتر این فیلم به نظر من دوبله ی بسیار عالی و به جای این فیلم هستش.با دوبله خوبی که این فیلم داشت به خوبی صداها و حالتها تو ذهن حک میشه.
به جرات میشه گفت این فیلم در طول حدودا ۱۰۵ دقیقه ای که زمان داره کاملا بیننده رو همراه خودش میکشه تا بفهمه کی به کیه.
تازه تو ۲۰ دقیقه اول مشخص میشه که دنبال چی باید گشت . و فقط و فقط در ۲ دقیقه آخره که جوابها مشخص میشه. اونم نه با حرف و توضیحات خسته کننده ی یک کارگاه باهوش!
این فیلم رو اول به زبان اصلی و بعد حتما دوبله ببینید تا شاهکار دوبله ایران رو تو این فیلم ببینید!.
از دیالوگهای بیاد ماندنی فیلم :
Dave Kujan: Do you believe in him, Verbal?
Verbal: Keaton always said, “I don’t believe in God, but I’m afraid of him.” Well I believe in God, and the only thing that scares me is Keyser Soze.
دیدگاهتان را بنویسید