هیچ

مدتی قبل وقت شد برم سینما و این فیلم رو ببینم .

راستش خیلی منتظر بودم ببینم این فیلم چه چیز تعریفی داره که اینقدر برای اکثریت جذاب به نظر میرسه .

اشتباه اولم این بود که فیلم رو با ذهنیت طنز نگاه کردم . مشکل اینجور فیلم دیدن اینه که دائم در انتظار خنده ای و دائم هم تو این انتظار میمونی.

اشتباه دومم این بود که تو سینما این فیلم رو دیدم . صداهای ناواضح و از اواسط فیلم هم مونو شدن صدا دیگه حسابی سنگ تموم گذاشته شده بود تا فیلم رو عالی نشون بده !!

وقتی فیلم تموم شد ، با خودم گفتم حیفه باران کوثری! . باران کوثری هیچ کجا و باران کوثری خون بازی کجا .

با خودم گفتم اگر کارگردان کار مثلا مهرجویی بود چه معجونی میشد این فیلم.

از این ها که بگذریم مشکل اساسی این فیلم ، شوخیهایی بود که با سینمای فعلی ما جور در نمیاد .

شوخی های جنسیتی و فحش دادن ها تو فیلمهای سینمای هالیوود هم چیز طبیعیه اما مشکل سینمای ما اینه که رده بندی سنی مخاطب اصلا مشخص نیست .

یعنی ابدا نمیشه فیلم هیچ رو نشست و با یک بچه تماشا کرد .

هر چند ضعفی به حساب نمیاد . تا تماشاچیی باشه که این ابتذالها رو دوست داشته باشه ، حق کارگردان و نویسنده است که درآمد کسب کنه ! اونم به هر شکلی که شده!


منتشر شده

در

توسط

برچسب‌ها:

دیدگاه‌ها

2 پاسخ به “هیچ”

  1. غرغرو نیم‌رخ

    آره. دقیقا همین هایی که گفتی.

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

CAPTCHA